Ik heb een pittig verleden, maar wat me altijd op de been hield was mijn werk met mensen met ene verstandelijke beperking. Toen ik in 2014 werk geopereerd voor Buikvlieskanker kreeg ik een map van mensen van mijn werk. Deze map zat vol met berichtjes, brieven, kralenkettingen. Zelf een lapje van een lappendeken die gemaakt werd door een collega en haar moeder. Dat bemoedigde. Maar in 2014 ging het nog slechter met me. De wil om te leven verdween. Depressies van vroeger kwamen terug. Gelukkig grepen een GGZ-hulpverlener en een psychiater in. Sinds 2015 heb ik weer zin in het leven en heb ik gelukkig contact met twee oud-cliënten. Samen met mijn buurman doen we uitstapjes en halen we zoveel mogelijk uit het leven. Ik word niet meer beter, dat weet ik. Ik heb in 2017 een tweede HIPEC-behandeling gehad (eerste was in 2014) omdat er een tumor in mijn buik en weer kanker in mijn buikvlies was gevonden. Maar ik geniet weer!