De diagnose leukemie zette mijn hele wereld op zijn kop. Daarna overkwam me iets van overlevingsdrang om grip te krijgen op de situatie, om te sturen en mee te kunnen beslissen. Het eindeloos wachten op uitslagen waren tien dagen leven in een hel op aarde. De onzekerheid, de angst, bang om beter te worden en bang om dood te gaan. Je leven komt in een stroomversnelling.
Naast alle lichamelijke, emotionele problemen komen er sociale en financiële problemen bij. Lange ziekteperiodes hebben invloed op werk en inkomen. De ziekte is voor mijn sociaal netwerk te veel, vrienden haken af.
Kanker betekend afscheid nemen zowel van lichamelijke dingen als emotionele zaken. Het allermoeilijkste vind ik het resetten en opnieuw uitvinden van jezelf. Kanker is een gevecht, maar ik denk dat mijn grootste gevecht overlevende te zijn van kanker met alles wat daaruit voortvloeit. Ik ben een ander mens, ik zie er anders uit, ik reageer anders en ik kan veel van de dingen van vroeger niet meer. Ook dat is afscheid nemen en jezelf opnieuw leren kennen en waarderen.
Mijn droom, mijn wens, mijn doel is het voor andere kankerpatiënten makkelijker, overzichtelijker te maken. Dan weet ik zeker: Het was niet voor niets!