al lange tijd had ik in de gaten dat ik met mijn linkeroog slechter ging zien maar had nooit tijd om naar de huisarts te gaan.
Ik werkte op een basisschool dus in de zomervakantie van 2013 ff naar de dokter op donderdag. Ze keek me na en belde meteen het ziekenhuis voor de oogarts. Ik kon de volgende dag komen om 15.00. Ik dacht een bril. Om 15.20 zie ik aan de gezichten dat het niet goed zit. Ik moet meteen naar neurologie daar was iedereen al weg vanwege het weekend en daarom moest ik naar de 1e hulp voor een CT scan. Ik had 2 tumoren. Meteen opname neurologie. Ga ik dood? Eerst een MRI dan weten we het zeker maar die doen we niet in het weekend. De scan werd de maandag daarop gedaan. De tumor bleek goedaardig het heet Foster Kennedy Syndrome Mijn schedel werd gelicht en 12 uur lang werd ik geopereerd aan de tumor. Ik heb nu een kuil in mijn voorhoofd. Elke controle bleef de tumor groeien. Ik kreeg 2x 30x bestraling.
Nu ben ik dus iedere controle bang. Altijd bang of er iets is met mijn hoofd en met de tumor die in mijn achterhoofd zit, zo dicht op een ader dat opereren niet mogelijk is.
ik wil nooit zeuren praat er niet over en klaag niet, nooit!
Ik ben 100% afgekeurd. Maar ben er nog.