Eind november 2016 vind ik bij toeval een bultje in mijn borst, de radioloog vindt zelfs nog een bultje in mijn oksel .... ik zeg haar nog dat ik hier niet voor naar het ziekenhuis ben gekomen .... schei even uit! Mijn moeder heeft toch uitgezaaide borstkanker, ikke niet!! De uitslag slaat de grond onder me vandaan, nee ik wil géén chemo - mijn moeder is er zó ziek van. Zo tegenstrijdig om mijn gezonde lichaam te gaan vergiftigen! De oncoloog zegt dat ik geen keuze heb; enfin na 2 minuten maken we plannen voor het behandeltraject - het wordt een lange reis. De tijd haalt me in als ik 1 week later de 1e chemo krijg en 10 dagen later compleet uitgedroogd en slap in het ziekenhuis beland en weer een paar dagen later ligt mijn hele krullebol op de grond ...... wat gebeurt hier allemaal?? Help!
Nu is het precies 1 jaar later; de chemo, de operatie, het bestralen en de immunotherapie zijn afgerond. “Het hoogst haalbare resultaat is gehaald!” vertelt de oncoloog. Wat een opluchting en wat voel ik een grote dankbaarheid en ik ben blij blij zó blij!!
Het was een jaar om nooit te vergeten; zo ziek, maar zo veel meer mooie momenten met mijn dierbaren - “vieren wat er te vieren valt!” BeLEEF NU! Santé!