Door de Reuma, die ik al vanaf mijn vierde heb is mijn hart het aan het opgeven, bovendien falen mijn longen en nieren. Ik heb volkomen geaccepteerd dat er niets meer voor mij gedaan kan worden en draag dan ook een "niet reanimeren" ketting. Mijn toenmalige huisarts nam mij op 4 jarige leeftijd achterop de fiets meenam naar het Dijkzigtziekenhuis en mij liet zien hoe ziek kinderen kunnen zijn. Hij heeft mij toen geleerd geen medelijden te hebben met mijzelf, maar voluit te leven. Dat heb ik gedaan. Eigen bedrijf gehad waardoor ik kon reizen door de wereld en Europa. 22 jaar klassiek gezongen na een opleiding bij o.a een 8 stemmig klassiek Ensemble plus een Bach koor en als soliste. Kostbare herinneringen. Omringt door fantastische vriendinnen die mij met rolstoel overal naar toebrengen. Goud waard. Ik ben niet bang. Ik ben volgens mijn specialisten koppig genoeg om er nog even te zijn. Medisch gezien een raadsel. Maar als je voor het eerst oma bent dan wil je nog even blijven. Minstens tot hij zijn rijbewijs haalt, toch...haha.