Omdat ik per dag of hooguit per week leef, geniet ik veel meer van alle kleine dingen in het leven. Zo is mijn leven nu. C’est la vie! Het ziekenhuis was destijds duidelijk genoeg: Een hersentumor, GBM graad 4, met een gemiddelde levensverwachting van 15 maanden.
We zijn nu vijfenhalf jaar en drie hersenoperaties verder. Ik heb chemo en bestralingen achter de rug en ben een heel stuk wijzer en taaier. Het is de kracht van mijn eigen gevoel wat mij sterk maakt. Tevens is positiviteit, geloof en wijsheid goud waard. Het bracht mij 50% waar ik nu ben. Die andere 50% komt van mijn vrouw Monique. Het is onze samenwerking die ervoor zorgt dat wij een heel hecht team zijn. Het leven is simpel en eenvoudig. Nog steeds. Maar het is voor mij vooral de zekerheid dat wij dit samen doen. Ik zie het als teamwork. Zo samen gericht op het doel: overwinnen!
Simon, mijn hond en vriend, loopt naast me. Ik geniet van hem. Van zijn houten stok. Terwijl ik naar boven kijk zie ik de mooie lucht rond zeven uur ’s ochtends al tevoorschijn komen. Het wordt een mooie dag vandaag! En zo is het.